“Ik ben met een groepje uit mijn kerk DESIGNjeleven gaan doen, gewoon om te proeven wat het inhield. Bij de vraag: Wat zou je nu ècht willen?  voelde ik dat de teleurstelling van 15 jaar geleden weer boven kwam. Ik wilde toen heel graag schrijven, maar het was niets geworden. Ik wilde er wel wat mee, maar wist niet hoe. Mijn maatje stimuleerde me om toch te beginnen met schrijven en nu is Breng me thuis een feit!
Na de cursus ben ik er zelf mee verder gegaan. Ik vond het goed materiaal, maar ik ben niet zo’n evangelist. Toch ben ik maar gewoon begonnen en het ging eigenlijk vanzelf. Doordat je intensief met elkaar optrekt komt het gesprek spontaan op het geloof. Ik dacht eerst: Nu moet ik van alles, maar dat was niet zo. Ik dacht dat ik de lat hoog moest leggen, maar ik hoefde alleen maar te faciliteren. We hadden een groepje van vijf vriendinnen, die op verschillende manieren tegen God aankijken. We kennen elkaar al 25 jaar en één vrouw zei: Hier hebben we het nog nooit eerder over gehad! Deze vrouwen kregen ook de vraag Wat zou je nu ècht willen? voorgelegd. Een vrouw bedacht dat ze graag kaarten wilde maken. Ze knutselt nu elke week een kaart ter ontspanning.”

Gabi de Ridder is 48 jaar en heeft samen met haar man een bloemenzaak in Vlaardingen.

Eenheid, opdat de wereld ziet…
Er is al een aantal jaren een mooie beweging gaande onder christenen die samen eenheid zoeken. Initiatieven als “Wij kiezen voor eenheid” en overleg tussen kerkgenootschappen en de Nationale Synode komen voort uit een verlangen naar eenheid. Dat is een geweldig mooie ontwikkeling. Want hoeveel mensen hebben niet de kerk achter zich gelaten vanwege allerlei conflicten? Hoeveel kerkscheuringen hebben niet geleid tot weer een nieuwe denominatie?
Hoewel ik opgegroeid ben in een “krap kerk-denken” mocht ik al snel ontdekken dat er buiten mijn kerkverband ook christenen waren. Mijn eerste ervaring was met een vriendinnetje uit het dorp die kerkte in een gemeente waar het veel “vrijzinniger” aan toeging. Zo gingen zij maar één keer per zondag naar de kerk. Maar in de gesprekken die ik met haar had ontdekte ik wel degelijk een groeiend persoonlijk geloof.abbedbef-7109-437c-a63c-9f47a18f95f3

De doorbraak kwam voor mij bij Athletes in Action. Daar werkten kinderdopers en geloofsdopers zij aan zij, en dat ging wonderlijk goed. Onze liefde voor Jezus, onze gedrevenheid om te groeien in geloof en de uitdaging van de Grote Opdracht gaven een eenheid die zich niet in een document laat vastleggen. We waren één.

Het heeft mij gescherpt in de overtuiging dat eenheid niet iets is om over te praten; eenheid moet je beleven. Eenheid beleef je wanneer je samen bidt, wanneer je samen je liefde voor God deelt en wanneer je samen optrekt om Jezus te tonen aan deze wereld.

Ik vind het ontroerend dat Jezus vlak voor zijn sterven bidt voor zijn discipelen én voor ons. In Johannes 17 is Jezus’ gebed aan de Vader “dat ze samen één zijn”. Maar daar houdt het niet op…. Eenheid heeft namelijk een doel: opdat de wereld gelooft dat U Mij gezonden hebt.

Ik hoop dat de beweging onder christenen die samen eenheid zoeken de volgende slag gaat maken. Eenheid zoeken en uitleven door samen ons te richten op de wereld waarvoor Jezus gestorven is. Waar de blik niet stokt bij “hoe zijn we samen één” maar doorgaat naar “hoe bereiken we samen Nederland met het evangelie”, gaat God grote dingen doen.
Vanuit Agapè kunnen we daar alles over vertellen. Want wij merken in gesprekken met nog-niet-christenen dat het niet uitmaakt of je kinderen doopt of volwassenen, of je wel of niet voor vrouwen in het ambt bent. Ons verlangen is dat ze Jezus zien. Reken maar dat we als Agapè in de komende jaren gaan bijdragen aan de beweging van eenheid in Nederland. Want ons verlangen is dat Nederland gelooft dat God Jezus gezonden heeft.

Doe jij/ doet u mee? Heel graag!

Duurt Vonck, directeur.

Moslimjongen uit Rotterdam ziet Jezus in een droom

René, clubleider van Streetlink, vertelt: “Adil  -niet de jongen op de foto, red.- is een jonge moslimtiener. Als leiders van Streetlink hebben we de laatste jaren veel in hem geïnvesteerd. In 2015 kreeg hij een droom waarin hij Jezus zag. Adil was een joint aan het roken en Jezus –met rasta’s!- zei: Mijn zoon stop daarmee en ga Mij volgen. Adil vroeg aan mij wat hij met die droom aan moest. Ik zei Nou dan moet je dat maar doen, maar dat was voor Adil  geen optie. We bidden dat hij mag gaan inzien dat hij een zoon van God mag worden in plaats van een slaaf van Allah en dat hij gaat openstaan voor de waarheid.”

Bid voor Adil en zijn maten. Bid ook voor Gods bescherming voor de medewerkers van Streetlink. 

Cursisten van de Wawaarom-jezus-cursusaromJezus?-cursus geven antwoord op de vraag: “Is er voor jou iets veranderd na het doen van de cursus?”

“Het is dus mogelijk dat ook ik Gods kind kan worden, en dat er dus echt een hemel is, en dat mijn zonden en schuld verzoend zijn in God. Ik heb meer rust en meer blijdschap terug als ik aan God denk.’ – Maroessia
“Ik kan nu zeggen dat ik echt geloof.” – Lidewij
“Jazeker, maar ik heb nog genoeg vragen en zou graag door willen gaan met mijn zoektocht!” – Pelle
“Dat geloven in Jezus’ opstanding essentieel is.” – ZegertDank God voor de 1250 mensen die in 2016 aan een WaaromJezus?-cursus deelnamen. 

Geef een reactie

Je email adres wordt niet gepubliceerd. Required fields are marked *

1 Reactie