"Wie wil jij bij Jezus brengen?'

“Wie wil jij bij Jezus brengen?” Met die vraag stonden we dit jaar op de Pinksterconferentie Opwekking. Drie grote spandoeken werden volgeschreven door bezoekers met de namen van hun naasten en geliefden. In totaal kwamen er ruim 17.000 namen op te staan – 17.000 mensen die Jezus nog niet kennen. En minstens evenveel bezoekers die verlangen dat hun dierbaren Gods liefde leren kennen.

Maar dat verlangen roept ook een vraag op: hoe doe je dat eigenlijk, iemand dichter bij Jezus brengen? Om bezoekers hierbij te helpen, boden we een evangelisatiestijlentest aan. Deze test laat zien welke manier van getuigen het beste past bij iemands persoonlijkheid. Zo ontdekken mensen hoe zij, op een manier die bij henzelf past, de liefde van God met anderen kunnen delen.

Tijdens de conferentie zijn we met velen in gesprek gegaan over dit verlangen om te getuigen. Ook ontmoetten we nieuwsgierigen die Jezus nog niet kenden. Zo sprak collega Ben bij het spandoek met twee meiden: de een christen, de ander niet. Hij vertelt:
“Hanneke (niet haar echte naam) geloofde niet en ook haar ouders waren geen christenen. Wel had ze een oma die voor haar bad. Ze was met haar vriendin mee naar Opwekking gekomen. In ons gesprek vertelde ze dat ze moeite had om van de drugs af te blijven en dat er veel verdriet en verwarring in haar leven was. Ik mocht met haar praten over de liefde van Jezus en wat Hij in haar leven kan doen. Toen zei ze dat ze haar hart wilde openstellen voor Hem, en ik mocht voor haar bidden. Daarna riep ze uit: ‘Ik ben helemaal blij vanbinnen!’ en ‘Ik ga mijn oma bellen dat ik christen geworden ben!’ Dat moment vervulde mij met diepe dankbaarheid. Ik geloof dat God haar vasthoudt.”

Naast deze bijzondere ontmoetingen spraken we ook mensen die vorig jaar bij ons langs waren gekomen. Maar liefst 22 van hen vertelden dat hun naasten het afgelopen jaar tot geloof zijn gekomen. Wat een zegen!

Voor ons, de medewerkers van Agapè, was de plek bij de spandoeken een heilige ruimte. Een plaats waar mensen stilletjes baden, tranen lieten vloeien of met vuur een naam opschreven. De 17.000 namen zijn stuk voor stuk gebeden tot God, met de hoop dat levens zullen veranderen – net zoals dat gebeurde bij die 22 mensen van vorig jaar.