Lena is geboren en opgegroeid in een Russisch-Orthodox gezin. Vanaf haar jeugd gelooft ze in het bestaan van God: dat Hij alles weet, alles ziet en ons straft voor dat, wat we fout doen. Lena vertelt: “Op een zeker moment kwamen er zendelingen naar ons dorp om het evangelie met ons te delen. Een van deze zendelingen maakte kennis met mijn vader en vertelde, dat ze uit een kerk in Kazan kwamen. Ze waren op kamp met de kerk voor een paar dagen, vertelde hij, en nodigde ons uit om hun kerk te bezoeken.
Niet lang daarna bezochten we deze kerk. Ik herinner me nauwelijks de dienst zelf, maar ik herinner me nog – en was hier toen enorm verbaasd over – dat ik voor het eerst mensen zag, die open waren, verheugd en spraakzaam. Ik was toen tweedejaars studente van het MBO.
In april 2018, vlak voor Pasen, besloten we met de jeugd van de kerk naar een winkelcentrum te gaan om met studenten een vragenlijst over Pasen te bespreken. We stelden hen de volgende vraag: “Wat betekent Pasen persoonlijk voor jou?” Aan het einde werd mij dezelfde vraag gesteld
Ik wist dat ik hoorde te antwoorden “Jezus Christus is waarlijk opgestaan” (dat is een traditie in Rusland met Pasen – noot vertaler). Maar ik begreep dat ik twijfelde of God me wel had vergeven. Op de vraag wat me hinderde om een eerste stap te zetten in de richting van God, zei ik dat ik op het moment nog weinig wist van het christendom en van God. Het meisje, die met mij hierover in gesprek was, stelde me voor om zes thema’s over het christelijke geloof te bespreken, zodat ik meer zou gaan begrijpen Wie God is. Ik stemde toe en al snel vroeg ik God om vergeving en nam ik de Heer Jezus aan als mijn Redder. In Augustus 2018 werd ik gedoopt.
Het was december 2019 toen studentenwerkers van de organisatie “New Life” (de equivalent van Agape in Rusland) me voorstelden om deel te worden van het fulltime team en mijn leven te wijden aan het studentenwerk. Ik heb er lang over nagedacht en gebeden. Aan de ene kant wilde ik graag bij deze organisatie gaan werken, aangezien ik via hen tot geloof ben gekomen. Ik wilde ook graag dat meer mensen de mogelijkheid zouden krijgen om de Heere Jezus te leren kennen als hun enige Redder en Heer! Maar aan de andere kant was ik er niet geheel zeker van, of God me hiertoe riep. Ook was het moeilijk mijn oude baan op te zeggen en de financiële (schijn)zekerheid kwijt te zijn. Na een aantal persoonlijke gesprekken met studentenwerkers en natuurlijk met de Here God besloot ik om toch studentenwerker te worden. In april 2020 ben ik aangenomen. Ik ben zo blij en ben God dankbaar voor Zijn antwoord оp mijn gebed en voor Zijn werk in mij!
